او ۷ بار قهرماني در مسابقات مستر المپيا (معتبرترين مسابقات پرورش اندام) در سالهاي ۱۹۷۰٬۱۹۷۱٬۱۹۷۲٬۱۹۷۳٬۱۹۷۴٬۱۹۷۵٬۱۹۸۰ را دارد و يكي از پرافتخارترين قهرمانان جهان است.
او بدنسازي را از ۱۴ سالگي شروع كرد و در ۲۲ سالگي اولين قهرماني خود را در مستر المپيا بدست آورد. البته در سال ۱۹۶۹ و در ۲۳ سالگي در مستر المپيا مقام دوم را بدست آورد.[نيازمند منبع] در طول دو سال بعد از آن آرنولد به جاهاي مختلفي از دنيا سفر كرد در سال ۱۹۶۹ او قهرمان جهان مسابقات آماتور IFBB در نيويورك شد و در سال ۱۹۷۰ آقاي جهان در مسابقات NABBA در رده حرفه ايها شد و آقاي جهان در كلمبوس اوهايو شد در پايان سال او همه عنوانهاي قهرماني را به غير مستر المپيا بدست آورده بود و سر جيو اليوا اين مقام را از سال ۱۹۶۷ در اختيار داشت آرنولد مشتاقانه منتظر مسابقات سال ۱۹۷۰ بود كه در نيويورك برگزار ميشد و بالاخره اين لحظه فرا رسيد آرنولد در كل زندگي خود را براي اين لحظه آماده كرده بود و خودش اين را خوب ميدانست او حتي به اندازه سرجيو براي گرم كردن و پمپ كردن عضلاتش خود را به زحمت نينداخت و فقط خود را متمركز كرد و فقط در دو دقيقه مانده به به رفتن روي سكوي نمايش تغيير كرده بود و روغن زده بود همه به قدري هيجان زده بودند كه پليس مجبور بود در ازدحام طرفداران نظم را برقرار كند در بين جمعيت دو دسته وجود داشتند هر كدام قهرمان مورد علاقه خود را تشويق ميكردند اما در پايان فقط يكي برنده بود و يك مدال يك اسم: شوارتزنگر و بنابراين در سال ۱۹۷۰ در سن ۲۳ سالگي اوبه رؤيايي كه ۱۰ سال پيش در سر داشت رسيد اما با هر معيار و انداره اي بهترين بدنساز جهان بود و او اين مقام را براي سالها ادامه داد. او ركورد بيسابقه ۷ بار را در در قهرماني مستر المپيا به ثبت رساند قبل از اينكه بازنشست شود و علت بازنشستگي او اين بود كه او هدف جديدي داشت و آن معروفترين هنرپيشه جهان شدن بود.[۶]
طبق گفتهٔ خود آرنولد او زياد طعم شكست را در مسابقات نچشيدهاست و واقعاً نيز همچين است زيرا از ۲۵ مسابقهٔ رسمي و بينالمللي كه داشتهاست فقط ۲ مسابقه حرفهاي را اول نشدهاست و در ان دو مسابقه به مقام ۲ رسيدهاست.
او ۷ بار قهرماني در مسابقات مستر المپيا (معتبرترين مسابقات پرورش اندام) در سالهاي ۱۹۷۰٬۱۹۷۱٬۱۹۷۲٬۱۹۷۳٬۱۹۷۴٬۱۹۷۵٬۱۹۸۰ را دارد و يكي از پرافتخارترين قهرمانان جهان است.
او بدنسازي را از ۱۴ سالگي شروع كرد و در ۲۲ سالگي اولين قهرماني خود را در مستر المپيا بدست آورد. البته در سال ۱۹۶۹ و در ۲۳ سالگي در مستر المپيا مقام دوم را بدست آورد.[نيازمند منبع] در طول دو سال بعد از آن آرنولد به جاهاي مختلفي از دنيا سفر كرد در سال ۱۹۶۹ او قهرمان جهان مسابقات آماتور IFBB در نيويورك شد و در سال ۱۹۷۰ آقاي جهان در مسابقات NABBA در رده حرفه ايها شد و آقاي جهان در كلمبوس اوهايو شد در پايان سال او همه عنوانهاي قهرماني را به غير مستر المپيا بدست آورده بود و سر جيو اليوا اين مقام را از سال ۱۹۶۷ در اختيار داشت آرنولد مشتاقانه منتظر مسابقات سال ۱۹۷۰ بود كه در نيويورك برگزار ميشد و بالاخره اين لحظه فرا رسيد آرنولد در كل زندگي خود را براي اين لحظه آماده كرده بود و خودش اين را خوب ميدانست او حتي به اندازه سرجيو براي گرم كردن و پمپ كردن عضلاتش خود را به زحمت نينداخت و فقط خود را متمركز كرد و فقط در دو دقيقه مانده به به رفتن روي سكوي نمايش تغيير كرده بود و روغن زده بود همه به قدري هيجان زده بودند كه پليس مجبور بود در ازدحام طرفداران نظم را برقرار كند در بين جمعيت دو دسته وجود داشتند هر كدام قهرمان مورد علاقه خود را تشويق ميكردند اما در پايان فقط يكي برنده بود و يك مدال يك اسم: شوارتزنگر و بنابراين در سال ۱۹۷۰ در سن ۲۳ سالگي اوبه رؤيايي كه ۱۰ سال پيش در سر داشت رسيد اما با هر معيار و انداره اي بهترين بدنساز جهان بود و او اين مقام را براي سالها ادامه داد. او ركورد بيسابقه ۷ بار را در در قهرماني مستر المپيا به ثبت رساند قبل از اينكه بازنشست شود و علت بازنشستگي او اين بود كه او هدف جديدي داشت و آن معروفترين هنرپيشه جهان شدن بود.[۶]
طبق گفتهٔ خود آرنولد او زياد طعم شكست را در مسابقات نچشيدهاست و واقعاً نيز همچين است زيرا از ۲۵ مسابقهٔ رسمي و بينالمللي كه داشتهاست فقط ۲ مسابقه حرفهاي را اول نشدهاست و در ان دو مسابقه به مقام ۲ رسيدهاست.